Kłamstwo

OSA

Kłamać czy nie kłamać? Czy nie mówiąc wszystkiego kłamiemy? Jaką rolę odgrywa kłamstwo we współczesnym świecie? Dlaczego to robimy? Jak to wpływa na nasze życie? Na stosunki między ludźmi? Dlaczego to istnieje? Dlaczego kłamstwo postrzegane jest jako coś złego? Czy jego podłoże jest bardziej psychiczne czy zależne od społeczeństwa w jakim żyjemy?

Nie byłam pewna gdzie go umieścić. Czy w Psychologii czy w Socjologii, ale ostatecznie uznałam, że jeśli moim zdaniem ma raczej podłoże psychologiczne, a ja zamieszczam ten temat, to może być tutaj Wink

memento

Ile pytań w jednym wątku:P

1. Zależy co chcemy osiągnąć, jeśli chcemy osiągnąć np sytuacje humorystyczną, lub podpuścić kogoś, lub pocieszyć w chorobie to jak dla mnie wszystkie chwyty dozwolone, co innego gdy chcemy zatuszować własne zło, lub zwalić na kogoś odpowiedzialność.

2. Nie

3. Kłamstwo jest narzędziem każdej władzy i pomaga wybić się w życiu.

4. Ze strachu, w różnych odmianach

5. Dobrze, ale jak to wpływa na zycie innych?

6. odkryte powoduje rozpad więzi i brak zaufania.

7. Bo Tak! lol

8. Bo takie w wielu wypadkach jest, więc nie ma tu mowy o postrzeganiu.

9. A to moim zdaniem ma obydwa te podłożą, za to ze strony psychicznej mogę powiedzieć, że czytałem kiedyś, że dzieci inteligentne kłamią dużo częściej, później jest już to normowane przez wychowanie, a także społeczeństwo.

OSA

Wprowadzam wielowątkowość do swoich "tekstów" Wink

To o tych dzieciach, to był jakiś artykuł? Nie słyszałam o tej zależności, ale chętnie poszerzyłabym swój zakres wiedzy w tym temacie Smile

Przypuszczam jednak, że mogli wyjść z takiego założenia, bo kłamstwa wymagają od nas sporej inwwencji( żeby były logiczne) i zarazem znacznej pamięci(żeby zapamiętać to co się mówiło Smile

).

Właśnie co do podłoża kłamstwa często się zastanawiam, bo z jednej strony człowiek ogólnie ma skłonności nawet do oszukiwania samego siebie, więc musi być to przedewszystkim unormowane z punktu widzenia psychologicznego. Jednocześnie jednak jest to zjawisko, zatrzymywane lub rozwijane w miarę przystosowywania się do funkcjonowania w społeczeńctwie, tak by dobrze się nam w nim żyło. Zarazem nie można stwierdzić że kłamliwość rozwija się w zależności od społeczeństwa w jakim żyjemy, bo tak samo kłamią ludzie z innych kontynentów, innych wyznań, innych kultur...

memento

Co do artykułu to w focusie coś o tym piszą chyba, mogę poszukać i wziąć do szkoły Wink

OSA

Ok.
Weź

Chętnie przeczytam Smile

Hexet

Ja sądzę, że łatwiej jesr coś osiągnąć nie przebierając w środkach, niż będąc ograniczanym ciągle przez zasady.

Yan

Racja Konradzie, ale czy takie osiągnięcie będzie sprawiać radość, satysfakcje czy inne pozytywne uczucia, do których jakby nie patrzeć przez to zwycięstwo dążyliśmy ?

Hexet

To zależy do celu dążenia... I od norm zewnętrznych, bo jeśli komuś satysfakjcę sprawia tylko sam cel, to po co ma zastanawiać się jakimi środkami?

Yan

Cóż, można i tak, aczkolwiek mnie jest bliższa sentencja :

"(...) bo nie o to chodzi, żeby złapać króliczka, lecz by gonić go. "

Innymi słowy dla mnie np. ważniejsza jest droga do celu, nie sam cel.

"Celem życia jest śmierć.", więc chyba rozumiesz o co mi chodzi Wink

memento

Ale poszczególne cele to droga do celu jakim jest smierć Razz

Phi!

Yan

Warto więc umierać ze świadomością tego, że całe życie było kłamstwem ? ;]

memento

A warto umierać ze świadomością że całe życie było prawdą? Bez różnicy... Warto umierać ze świadomością, że zrobiło się wszystko co było możliwe...

Yan

Tak, ale w dobrej sprawie, bo gdzie jest satysfakcja w takiej (przykładowo) sytuacji, gdzie doszedłeś do wielkiej władzy, zostałeś , powiedzmy - dyktatorem, ale wiesz doskonale, że nie masz żadnych przyjaciół , ludzie Cie szczerze nienawidzą, ale mimo to zrobiłeś wszystko co możliwe - żeby mieć władze. I masz ją. Czy taki człowiek umierałby szczęśliwy i dumny z siebie ?

memento

I nie masz jej, okłamywać mozna innych a nie siebie. W tym sęk Wink

OSA

Tu też można by się spierać. Mnie zdarza się wmawiać sobie coś co wcale nie jest prawdą, więc można powiedzieć, że próbuję oszukiwać sama siebie.

Co do celu..., no cóż.., teoretycznie faktem jest że jeśli nie jesteśmy ograniczani przez jakieś zasady, czy to swoje czy społeczne, to łatwiej nam osiągnąć w życiu coś więcej, ale też mam wątpliwości czy możemy umierać zadowoleni, że dążyliśmy do własnej satysfakcji/celu po trupach. Posobno przed śmiercią dopiero naprawdę budzą się w nas wyrzuty sumienia. Nie wiem ile w tym prawdy, bo jeszcze w swoim życiu nie zdarzyło mi się umierać Wink

Czy kłamstwo ma wpływ na nasz stan psychiczny? -zaległe pytanie Wink