Hibernacja

memento

Zamknięte oczy masz
Przykuta do ściany przewodami
Biała perwersyjnie bezpłciowa w dodatku naga
I Ja gdzieś w kącie z twarzą w kolanach
Tracę cierpliwość nabytą przez lata

Kiedyś podszedłem
Dotknąłem palcem Twojej skroni
I spłonęła mi ręka do skóry do najczulszych myśli
Od tamtej pory tylko nocą spoglądam
Czy śpisz już czy nadal nie żyjesz

A pamiętam czasy kiedy spacerowaliśmy
Unosiliśmy ręce i dotykaliśmy nieba
Płakaliśmy wspólnie do jednego serca
A gdy ktoś pytał czy zmienimy świat
Umierałem w walce
Tysiącami

Teraz przychodzą z wazeliną w strzykawkach
I konserwują Cię dla przyszłych pokoleń
Gdy ostatni Ja umrę
Wystawią Cię ze zmazaną twarzą na środek rynku
I będą się zachwycać martwym obrazem
Żywa byłaś piękniejsza

Gość

inaczej bym zaczęła , ale to już Twój wiersz. podoba mi się.