Wiosna

Pussylover · Wysłany: Wto 16:41, 27 Mar 2007 Temat postu:

Memento, moj komentarz byl do Gabrysi;]

memento · Wysłany: Wto 16:46, 27 Mar 2007 Temat postu:

Właśnie miałem sprzeczne uczucia więc postanowiłem sprostować

Gabryśka · Wysłany: Czw 14:53, 29 Mar 2007 Temat postu:

Dlaczego Ci się ten wiersz nie podoba?

memento · Wysłany: Czw 14:54, 29 Mar 2007 Temat postu:

Moim zdaniem można pisać o współczesności i zarazem współcześnie jak np. Świetlicki, nie trzeba być klasycystą żeby pisać dobre wiersze

Gabryśka · Wysłany: Czw 21:24, 29 Mar 2007 Temat postu:

Herbert nie napisał,że dobra poezja to poezja klasyczna.Ja,zamieszczając ten utwór,też nie to chciałam zasugerować;]

memento · Wysłany: Czw 21:26, 29 Mar 2007 Temat postu:

Hmmm tytuł bardzo wymowny... nie oszukujmy się

Gabryśka · Wysłany: Czw 21:32, 29 Mar 2007 Temat postu:

Nie oszukujmy się?Wątpię,żeby Herbert właśnie to chciał przekazać.
"Apollo i Marsjasz."
Sam sobie zaprzecza?

memento · Wysłany: Pią 5:21, 30 Mar 2007 Temat postu:

"Apollo i Marsjasz" to wiersz maksymalnie czerpiący z antyku, to że nowoczesny to już inna sprawa, Herbert jest neoklasycystą

Gabryśka · Wysłany: Pią 15:21, 30 Mar 2007 Temat postu:

A czy nie sądzisz,że krytykuje tam Apolla,którego twórczość jest uosobieniem klasycyzmu?
Nawiązuje do antyku,zgadzam się.Ale nie mówi,że to jedyne i możliwe dobro współczesnej i niewspółczesnej poezji.
A przesłanie w wierszu "dlaczego klasycy" odwołuje się do poezji każdej epoki;]

memento · Wysłany: Pią 15:42, 30 Mar 2007 Temat postu:

Twórczość Apolla, co takiego stworzył Apollo? Jeśli chodzi o resztę to po prostu inaczej to widzę

Gabryśka · Wysłany: Pią 19:13, 30 Mar 2007 Temat postu:

Apollo-

"słuch absolutny "

"wstrząsany dreszczem obrzydzenia
Apollo czyści swój instrument "

"to już jest ponad wytrzymałość
boga o nerwach z tworzyw sztucznych ''

Apollo-doskonały,niezrównany,perfekcyjny,ale też sztuczny,niewrażliwy,obojętny.
Jego sztuka jest sztuczna,zbyt uporządkowana,zbyt mało autentyczna,nieoddająca emocji i uczuć.

"mocno przywiązany do drzewa
dokładnie odarty ze skóry
Marsjasz
krzyczy
zanim krzyk jego dojdzie
do jego wysokich uszu
wypoczywa w cieniu tego krzyku "-Marsjasz jest przede wszystkim ludzki,cierpiący.Słaby?

"tylko z pozoru
głos Marsjasza
jest monotonny
i składa się z jednej samogłoski
A "-Tutaj mamy całą gamę uczuć Marsjasza.Emocje czynią Marsjasza prawdziwym,bliskim człowiekowi,tak jak jego muzyka,która nie była tylko opanowanym do perfekcji rzemiosłem.

"w istocie
opowiada
Marsjasz
nieprzebrane bogactwo
swego ciała "

"łyse góry wątroby
pokarmów białe wąwozy
szumiące lasy płuc
słodkie pagórki mięśni
stawy żółć krew i dreszcze
zimowy wiatr kości
nad solą pamięci "-Homo sum et nihil humanum a me alienum esse puto;]

Reasumując,w wierszu widoczny jest kontrast między sztuką Marsjasza i Apolla.Gra Apolla tożsama jest z antycznymi zasadami,jakimi kierowała się sztuka i literatura-uporządkowana,harmonijna,ale pozbawiona uczuć,nieuwzględniająca tego,że człowiekiem targają emocje,wątpliwości,że nie wszystko jest jasne i proste,że do końca nikt nie jest stoikiem,nawet jeśli bardzo sie stara,bo musiałby być kukłą,marionetką...
Herbert odwołuje się do antyku,ale to nie znaczy,że pozostaje bezkrytyczny.Wyciąga wnioski.I również krytykuje.
Poezja nie może być sztuczna,ale szczera i przez to przy odrobinie talentu poety- piękna.

Jeśli chodzi o wiersz "Dlaczego klasycy" to odniosłam się do wypowiedzi Pussiego,że lubi pisać bez sensu.

"jeśli tematem sztuki będzie dzbanek rozbity
mała rozbita dusza
z wielkim żalem nad sobą

to co po nas zostanie
będzie jak płacz kochanków
w małym brudnym hotelu
kiedy świtają tapety " -wiersz powinien coś jednak ze sobą nieść;]
Inaczej będzie jak w tym hotelu;]
O moim stosunku do klasycyzmu się nie wypowiadam,bo i tak nie wiem,czy ktoś doczytał ten post do końca.

Wink

memento · Wysłany: Pią 19:25, 30 Mar 2007 Temat postu:

Herbert nie krytykuje Apolla, tylko ukazuje jego bezwzględność i wyrachowanie, a Apollo nie był twórcom tylko bogiem. Apollo nie kieruje się stoicyzmem, On jest po prostu pozbawiony uczuć i nie może pogodzić się z porażką. A sztuka antyczna nie była pozbawiona uczuć moim zdaniem

Gabryśka · Wysłany: Pią 19:32, 30 Mar 2007 Temat postu:

Apollo był mistrzem w grze na lirze.Jeśli nikt mu nie dorównywał,to musiał tworzyć;]
A myślisz,że jak Herbert pokazuje jego bezwzględność ,wyrachowanie,obojętność,to prawi mu komplementy?
Jeśli chodzi o stoicyzm...spokój,harmonia,ład.Stoikiem nie targają emocje...ok., może źle zrobiłam,że utożsamiłam to z uczuciami...ale czy miłości,przyjaźni nie towarzyszą radość,szczęście , zawód,rozczarowanie?
Stoicki spokój-mędrzec pozostaje poza sceną teatru życia,bezwzględu na wszystko zachowuje spokój.Dla mnie to sztuczne...Życie bez uczuć...Nie wiem czy to koszmar czy utopia...
Sztuka starożytna nie była pozbawiona uczuć,ale jej ideały do tego dążyły (moim zdaniem).

Solaris · Wysłany: Pią 19:48, 30 Mar 2007 Temat postu:

Gabrysia, nie kłóć się z mementem, bo on w sprawach klasycyzmu jest, bardzo dobrze rozeznany, nieprawdaż? ;]

memento · Wysłany: Pią 19:57, 30 Mar 2007 Temat postu:

To co np stworzył? Myślę, że Herbert zostawił ten wiersz bez własnej oceny pozostawiając czytelnikowi wybór. Znam definicje stoicyzmu, ale zabijanie i obdzieranie bez skóry raczej nie podlega tej filozofii bardziej już sadyzmowi, gdyby to Apolla obdzierali ze skóry to byś się przekonała jaki z niego stoik:D W tym sęk, że sztuka starożytna raczej sama stworzyła ideały, którzy twórcy późniejszych epok kopiowali, lub komentowali jak Herbert, lubię Herberta, ale niektóre jego wiersze mi się zupełnie nie podobają.