Nie marnujcie czasu

autorka

Cel. Coś co trudno obrać ale łatwo ubrać w słowa. Każdy go ma. Jest jak nowy satelita istniejącej już planety. Planeta znana, ale ciągle odkrywa się nowe tajemnice i nowe satelity. A potem jeszcze nazywasz nową satelitę tak, jak Ci się to podoba. I nieważne czy komuś to pasuje, ważne, że Ty będziesz wiedział czemu ją tak nazwałeś a inni będą musieli się z tym pogodzić. Na przykład ktoś odkrył planetę Pluton. Przyjmijmy że istniejący już Pluton jest znany jako słowo "Przyjaźń" a każde ciało krążące wokół niego jest słowem kojarzącym się z przyjaźnią np. wierność. Wierność jest satelitą Plutona, czymś bez czego Pluton mógł istnieć przed jego odkryciem i czymś bez czego nie może istnieć po jego odkryciu. Nagle dowiadujemy się, że Pluton zniknął, fakt, istnieje w kosmosie, ale nie można go zaliczyć do planet. No i cały urok znika. A starania nadarmo. Czemu? Bo dawna planeta jest zbyt mała by zaliczyć ją do planet - jest niezbyt duża. A jeśli postawię sobie cel, którego nazwę jak chcę, z początku zaliczę go do tych najważniejszych, najbardziej wartoścowych, a w rzeczwisości ten cel będzie niczym...

Nie chcę już więcej marnować czasu, bo tyle jest marzeń...