Brutality

Alojzy.G.Cłopenowski

Chyba nie mogę chorować, bo mnie dziwne pomysły na wywody łapią. Mam nadzieje, ze nikogo nie zrażę do siebie >P Tak po prostu chciałem się podzielić swoją psychozą >D Miłej lektury...

Uważam, że każdy z nas, ma przynajmniej jedną drugą stronę, swojego własnego JA. Cóż mogę powiedzieć o sobie. Miły i sympatyczny ze mnie chłopak. Ustępuje miejsca, starszym osobą w pojazdach komunikacji miejskiej. Przepuszczam pierwsze kobiety w drzwiach. Zawsze wstaje jak się z kimś witam. Zdejmuje rękawiczki, podając dłoń. Dobre wychowanie i maniery wpajane już od młodości. Zasady savoir-vivre vivru opanowane niemalże do perfekcji. Ba! Nawet nie siorbie pijąc gorącą herbatę. Dzień dobry, dziękuje i przepraszam zawsze wymawiane z uśmiechem na twarzy. Uwielbiam naturę. Kocham przesiadywać na świeżym powietrzu, lubię zwierzątka. Wzruszam się przy dramatach, lub scenach chwytających za „serce”. Podniosłem rękę na drugą osobę może ze trzy-cztery razy w swoim życiu, i to tylko w obronie własnej. Ale... no właśnie.
Ale jak zasiadam przed telewizornią, lub kompem. Nie ma nic słodszego niż chora, psychodeliczna rzeźnia. Pławie się w litrach przelanej krwi w filmach Tarantino. Uwielbiam gry wychodzące z fabryki Rockstara lub Running With Scissor. Ostatnio oglądałem nowy film braci Wachowskich. Assassin Ninja. Jak tam wesoło latały kończyny. Matko... aż mnie dreszcze przeszły po plecach. Albo taka gra jak Manhunt, zabroniona w paru krajach europy, ze względu na niczym nie uzasadnioną, niepoczytalną mordownię. W tej grze można zabić nawet długopisem, lub założyć komuś plastikową torebkę na głowie. A jak się kogoś wykończy kijem bejsbolowym, lub piłą mechaniczną to na ekran radośnie bryzga, istna fontanna juchy. Słodko. Albo GTA. Nie ma to jak w najnowszej odsłonie tej serii, wejść do auta, zarzucić kamerkę za szyby i wjechać na chodnik. I oczywiście nie za szybko jechać, bo wtedy nie ma żadnej radości z jeżdżenia po przechodniach. Zostają nawet bordowe smugi na masce samochodu. O! Albo jedna z moich ulubionych gier na podstawie komiksu The Darkness. Po za zwykłą ludzką bronią posiadasz dwie całkiem milusie macki, które pomagają ci w wybijaniu przeciwników. Żeby ładować skilla musisz tymi mackami wyjadać serca swych ofiar. Jak to ślicznie wygląda, jak rozrywają klatkę piersiową i kłócą się miedzy sobą, która teraz zeżre smaczny posiłek. Postal mnie trochę zawiódł, głupim sikaniem na zwłoki mojej przychylności nie zdobył, ale czekam na kolejną część tej kultowej gry. Nowy Fallout 3, w sumie już nie taki nowy, ale system VATS mnie urzekł. Zwolnienie czasu, wycelowanie w jakąkolwiek część przeciwnika, nie muszę mówić, ze najczęściej wybór pada na głowę i strzał. Kula powoluteńku zbliża się do celu i gałki oczne fruwają, każda w inną stronę. Cud, miód i orzeszki z kremem wafelkowym. Zapomniał bym wspomnieć o klasycznym Hitmanie. Wcielasz się w płatnego zabójce. Iskierka w oku błysła, a uśmiech przybrał lekki psychopatyczny odcień, gdy jedna z pierwszych ofiar zaczęła mnie błagać o litość, że ma dzieci i żonę. Podszedłem od tyłu do klęczącego i szlochającego obiektu i wykonałem egzekucję. Realizm w brutalnych grach to, to co napędza nas psycholi. Film Piła jest dla mnie, jeśli chodzi o fabułę żenująca, nie mam pojęcia dlaczego ludzie tak zachwycają się przekazem tego filmu. Rozumiem ludzi, którzy zachwycają się brutalnością, ale przekazem? Popieprzeni ci ludzie. „Ćpałeś, nie szanowałeś życia, twoim odkupieniem będzie ucięcie sobie pośladków i wkręcenie sutków w imadło”. Niedobrze mi się robiło wysłuchując nudnych dialogów, ale obejrzałem każdą część. Nie muszę chyba mówić dlaczego. Obłąkane cudo. Nigdy nie zapomnę miny sublokatora, wchodzącego do pokoju, i widzącego mnie z paczką ciasteczek śmiejącego się z rozcinanego na pół delikwenta. I to jest cholernie dziwne. Zobaczę jak komuś leci krew, to aż mi się cofa wczorajsze śniadanie, ale hektolitry farby, lub wesoło sunące jelita po posadzce w filmach wcale mnie nie brzydzą, wręcz przeciwnie...o zgrozo śmieszą. Im coś bardziej chorego tym głośniejszy wywołuje u mnie śmiech. Piłę oglądałem cały czas z bananem na twarzy. Dżizus... psychol.
Kocham brutalność i mam nadzieje, że wszelkie instytucje broniące praw człowieka, lub innych bzdur nie położą swych obślizgłych łapek na przemyśle gier komputerowo-konsolowych i filmach. Mam nadzieje, że takich tytułów jak w/w będzie więcej i będą jeszcze bardziej dopracowane. Ciacho!

OSA

Może lepiej "przodem" te kobiety w drzwiach na początku. Wink

Samych przemyśleń nie będę oceniać, z graczami lubującymi się w krwawych tytułach z doświadczenia wiem, że łatwiej się pokłócić niż zwyczajnie porozmawiać na ten temat, zwłaszcza gdy zdania odmienne. Zainteresowanie takimi tematami rozumiem.

Alojzy.G.Cłopenowski

Ja się kłócić nie lubię. Prowokuje to fakt >P Ale nie lubię sie kłócić. Wiem w sumie, ze to do końca normalne nie jest. Z uśmiechem na twarzy zarzynać ludzi... coż takie małe hobby ;]