Pierwszy Łowca(zakazane księgi)

memento

Gdy powietrze zaczyna się nudzić,
A zwątpienie w umysłach się budzić.
Światła gasną, mrok nastaje.
On się wreszcie wydostaje
Na świat. Obdarzony kalectwem,
Dusza nie skażona przekleństwem.
Czas zamknął go w okowach,
Zniknęły przy prostych słowach:
Żyję! Umierać nie zamierzam!
Nie wie co to sen wieczny,
Dla śmierci jest niebezpieczny,
Kto jej nie zna ten zostaje.
Utracił już dwa stare raje.
Stworzone dawno, górnolotnie,
Utracone na zawsze, bezpowrotnie.
Utracił dwa raje! Dawno...
Powstał kolejny. Niedawno...
Może? Co? Gdyby tylko wiedział
Żadna skala, żaden przediał,
Ale poza skalą jest kolejna,
Tylko, może bardziej chwiejna?
Łowca? Dlaczego Ja? Królowie.
I tak nikt mu nie odpowie.
Pierwszy zmieni przeznaczenie,
Narazie pozostaje milczenie.

sam tego nie rozumie więc się nie przejmujcie;)

kelk

Troche zawiły, ale podoba mi się, chociaż nie jestem pewien czy dobrze zrozumiałem...

radantus · Gość

Trochę poplątany, nie do końca go jarzę. Może jestem jakiś ułomny Razz

Pozatym to styl bardzo fajny.