 Wysłany: Nie 15:31, 23 Wrz 2007 Temat postu: |
|
| Mam na myśli dokładnie to, co jest napisane ;]
Poprostu to, że w zgiełku codziennego dnia tyle rzeczy nam umyka. Nikt nie jest w stanie dostrzec wszystkiego tzn. cierpienia, problemów innych ludzi czy prawdziwego piękna. To co ludzki mózg rejstruje jest około 1/1000 tego, co go otacza. |
|
| Wysłany: Sob 19:54, 22 Wrz 2007 Temat postu: |
|
| Miałem koncepcję interpretacji tego tekstu, ale fragment: "Choć dostrzegam niewiele", psuje mi całą wizję. Możesz mi wyjaśnić co masz na myśli, gwoli tego fragmentu? | |
| Wysłany: Czw 18:06, 20 Wrz 2007 Temat postu: |
|
...ty wiesz ;p i ja wiem ze wszystko co twoje jest cudne xD ta słabość oj  |
|
| Wysłany: Wto 21:02, 04 Wrz 2007 Temat postu: |
|
hmmm ta ostatnia część sugeruje że z innej strony wygląda to lepiej a nie jest to przekazane w wierszu. Wydaje mi się że chcesz na siłę tworzyć jak najkrótsze wersy a w tym wierszu bardzo mnie to denerwuje, te przerzutnie, ale duzy plus za całość jako jako, no nie wiem jako co, podoba mi się |
|
| Wysłany: Wto 20:20, 04 Wrz 2007 Temat postu: Obserwacje |
|
| Patrzę na świat przez
dziury w sumieniu, a chmury plączą mi się pod nogami. W tym stanie Prawie nieważkości bywam dość często. Choć dostrzegam niewiele to i tak widzę za dużo. A z mojej strony podłogi takiej a'la kurtyny wygląda to odrażająco. |
|