 Wysłany: Pią 8:11, 06 Lip 2007 Temat postu: |
|
Świetny tekst, gratuluje pamięci  |
|
| Wysłany: Czw 18:32, 05 Lip 2007 Temat postu: |
|
| A jak brzmi razem z muzyką...
Polecam, na youtube, jest klip, rewelacyjny. Dzisiaj w Radiowej Trójce był trzy-godzinny urodzinowy koncert Kultu. |
|
| Wysłany: Czw 14:44, 05 Lip 2007 Temat postu: |
|
| ech miło, że pamietasz bo ja szczerze mówiąc nie a słyszałem z miesiąc temu:P Tekst przyjemny i zakołysany taki, to się czuje:D | |
| Wysłany: Czw 13:29, 05 Lip 2007 Temat postu: Knajpa morderców- Kult |
|
| Nie szukaj drogi, znajdziesz ja w sercu...
Smutna jest knajpa byłych morderców. Niech Cię nie trwożą, gdy do niej wkroczysz, Płonące w mroku morderców oczy. Nieważny groźny grymas na gębie, Mordercy mają serca gołębie. Band, armii, gangów i czarnych sotni, Wczoraj - rycerze, dziś - bezrobotni. Pustką i chłodem wieje po kątach, Stary morderca z baru szkło sprząta, Szafa wygrywa rzewne kawałki, Siedzą mordercy, łamią zapałki. Czasem twarz obca mignie - i znika, Zaraz się dźwignie ktoś od stolika, Wróci nazajutrz z miną nijaką, Bluźnie na życie, postawi flakon. Każdy do niego zaraz się tłoczy, Wkrąg nad szklankami błyskają oczy I zaraz każdy lepiej się czuje: Jeszcze morderców ktoś potrzebuje! Może nareszcie któregoś ranka Znowu się zacznie wielka kocanka I wrócą chwile godne zazdrości, Znów płacić będą za przyjemności. Znów w dłoni, zamiast płaskiej butelki, Znany kształt kolby od parabelki. A w końcu palca wibruje skrycie, Jak łaskotanie: tu śmierć, tu życie... Wracajcie, słodkie chwały godziny, Sławne gonitwy i strzelaniny. Tak tylko można znowu być młodym - Zabić - i z dumą czekać nagrody. W knajpie morderców gryziemy palce, Żądze nas dręczą i sny o walce. Ale któż dzisiaj mordercom ufa? - Więc srebrne kule śpią w czarnych lufach. Zmazując barwy lasom i polom Mknie balon nocy z knajpy gondolą. Kiedyś tak jasno, a dziś tak ciemno - Wroga nie widzę, wroga przede mną. Rwie łeb od tortur alkoholowych, Lecz wśród porcelan i rur niklowych Człowiek się znowu czuje półbogiem, Bo oto stoi twarzą w twarz z wrogiem. Kula jak srebrna żmija wyskoczy, W lustrze nad kranem zagasną oczy, Ciała morderców skry potu zroszą, Gdy milcząc ciało za drzwi wynoszą... Gdy bije północ! Tekst zamieszczam, ze względu na mijające dzisiaj 25-leice zespołu Kult. Jest to pioseka Stanisława Staszewskiego, ale wykonywana przez wyżej wymienionych. |
|