autorka |
Wysłany: Sob 17:52, 16 Gru 2006 Temat postu: Pogubione |
|
Worka cnót, sprawiedliwy władca nas pozbawił
Wysypało mu się szczęście i dobro ludzi sławych
Gubi po drodze kolejne boskie zawartości
Choć widzi to ucieka, wraz z chytrym serca gościem
Na cóż mu te cnoty? Przecież w ręku trzyma berło
Nic mu już nie trzeba, jednak sprawy inne sedno
Choć do niego należą wszystkie górskie łąki
Choć pod niego podlegają ludności miejskie domki
Brak mu zwykłych, prostych dziś wartości
Porzucił swoje serce, zagubił się w nicości
Ma nadzieję, że w tym worku odnajdzie swoje szczęście
Odbierające wszystek tego, czym oziębił własne serce
Rzecz to dziwna jest zaprawdę, że brak nam wciąż prostoty |
|