 Wysłany: Pią 18:22, 07 Gru 2007 Temat postu: |
|
| Wymuszone to trochę i przegadane, zgadzam się z przedmówczyniami, to jest proza i czytając Cię myślę, że do tego jesteś powołana, aczkolwiek w poezji też możesz próbować, niektórym nawet dobrze szło np. Asnykowi. | |
| Wysłany: Czw 20:08, 06 Gru 2007 Temat postu: |
|
Wszystko fajnie, tylko to jest po porcjowana proza. Rozłożenie prozy na kawałki i ułożenie jej w wąskim rządku nie tworzy jeszcze wiersza. 
"Można by stwierdzić, że z namysłem że umie on odczytać myśli pewnej dziewczyny wyglądającą na zaczytaną w lekturze." Wywal z początku jedno "że", bo go tam być nie powinno, więc to pewnie taki błąd jak zjadanie wyrazów. Każdemu się zdarza. "Myśli pewnej dziewczyny" dziewczyny jakiej? wyglądającej, nie wyglądająca. "Napawa się jego zachowaniem jakby nieśmiertelności"- "jakby" średnio pasuje, jakkolwiek zmienisz powinno być lepiej. Oczywiście jeśli zechcesz zmienić. Żeby nie było że coś Ci próbuję narzucać. "Wręcz nie dochodzi go co stanie się za minutę" Tam ma być dochodzi czy obchodzi? Jak dochodzi to należało by zmienić parę słów. Jak obchodzi to dwie literki. "Czy za dzień jego zachowanie -----> czy to jest niedokończona myśl? Ja to tak będę traktować. Może wie, że za (...)" Jakbym na to nie spoglądała..., to jest po prostu niedokończona myśl. Tak najzwyczajniej, prościej się nie da. |
|
| Wysłany: Czw 19:44, 06 Gru 2007 Temat postu: |
|
| byłoby to fajne gdybyś tego nie ujęła w formie wiersza tzn gdyby to był zwykły ciągły tekst, proza. bo dla mnie to jest prozą.
Część osób,przestaje myśleć. Zapatrzeni w jeden punkt...Dla każdego inny, odpływają myślami.Pająk, jak baletnica lekko stępa po linie kruchej Można by stwierdzić, że z namysłem, że umie on odczytać myśli pewnej dziewczyny, wyglądającą na zaczytaną w lekturze. nie myślałaś żeby to ując w takiej formie? no nie wiem no...tak myślę, że byłoby fajnie w formie prozy to ująć, ale niech inni jeszcze ocenią ;] |
|
| Wysłany: Czw 19:28, 06 Gru 2007 Temat postu: Baletnica |
|
| Brzęczenie lampy,
Szum rozmów, przeraźliwy głos nauczycielki, Znużenie i monotonia, Ostentacyjny pająk w kącie klasy dzierga sieć. Codziennie słyszy, zasady polszczyzny, Soboty i niedziele ma spokój. Obserwuje nas, obiektywnie. Widzi, jak najpilniejsza uczennica spisuje zadanie. Pod wątpliwość podchodzi jej wzorowość. A i tak, Niesprawiedliwy świat Stwierdzi, że jest najlepsza, Przed ludźmi będzie wzorem, Przed ludźmi jej oszustwo zostanie zatajone. Część osób, przestaje myśleć. Zapatrzeni w jeden punkt... Dla każdego inny, odpływają myślami. Pająk, jak baletnica lekko stępa po linie kruchej Można by stwierdzić, że z namysłem że umie on odczytać myśli pewnej dziewczyny wyglądającą na zaczytaną w lekturze. Ona jednak pisze wiersz natchniona przez pewnego pająka Który w kącie klasy dzierga przezroczystą pułapkę, Napawa się jego zachowaniem jakby nieśmiertelności Wręcz nie dochodzi go co stanie się za minutę Czy za dzień jego zachowanie Może wie, że za jakiś dzień nauczycielka zamorduje jego drobną posturę I smutna poetka już nigdy nie ujrzy jego baletowych ruchów ale wspomnienie po pająku pozostanie. Lampy wciąż brzęczą szum rozmów dźwięk szeptów stara nauczycielka. |
|