Poncjusz Piłat

memento

Jezus stoi w kuchni
nalewa wody z kranu do kubka
wypija duszkiem i kładzie się spać

A Poncjusz z namaszczeniem obgryza paznokcie
czekając na wyrok

Jezus stoi w kuchni
kroi spokojnie jabłka na maleńkie kawałeczki
Wkłada powoli do ust

A Poncjusz z namaszczeniem obgryza paznokcie
Czekając na wyrok

Jezus stoi w kuchni
Podnosi obie ręce
I skazuje Poncjusza na własną śmierć

A Poncjusz już bez namaszczenie pożera ręce
Płacze podnosi nóż
Za ciężki
Idzie po wykałaczki

Jezus już nie stoi
Połozył się w nerwowym wyczekiwaniu

A Poncjusz dochodzi zębami do przedramienia
bierze młotek i gwoździe
i zaczyna reperować stół

Hexet

Rewelacja. Bardzo mi się podoba. Dobra forma służąca rewelacyjnej treści.
Naprawde kawał dobrej roboty.

Bosy_A

ja mam mieszane uczucia co do tego wiersza...
błedy są np. w tych czasach napewno kranów nie było...
i to wiadome ze Poncjusz nie podniesie noża jak sobie pożarł ręce i wykałaczki tez...
i zakonczenie takie dziwne... nawet jesli to przenosnie ze pożarł to i tak mi sie nie podoba...

Gość

"w tych czasach kranow nie bylo", czlowieku to jest poezja a nie zarys zycia Zydow w I w.n.e

kelk

no no całkiem niezły.

Bosy z tym kranem to żeś dowalił xD.